Zorg om ex IC-patiënten
Soms is een IC-verblijf gepland, soms niet. In beide gevallen kan de patiënt in de nasleep daarvan belemmerende emoties ervaren. Dit is een reactie op de spanning van de (levens)bedreigende situatie waarin hij/zij heeft verkeerd. Een verblijf op een IC is doorgaans een traumatische ervaring: de patiënt wordt geconfronteerd met de vergankelijkheid van het bestaan. Eenmaal buiten gevaar (gestabiliseerd) maakt deze patiënt in rap tempo een enorme ontwikkeling door. Dit gaat gepaard met een heel scala aan emoties: angst, onzekerheid, ontkenning, frustratie, verdriet, etc.
Een belangrijke eerste stap op weg naar herstel is bewustwording. Daarna kan gefaseerd naar acceptatie en verbetering worden toegewerkt. Het ICR Program begeleidt de patiënt in dit proces. Empathie is daarbij een kernvoorwaarde: het bieden van begrip, bevestiging, herkenning en houvast. Hoe eerder er met het hulpprogramma wordt gestart, hoe effectiever de uitkomst.
Naast fysieke veranderingen ervaart de patiënt vaak ook psychosociale veranderingen vooral bij thuiskomst. Het denken en doen is begrenst, de concentratie is beperkt, angst en verdriet vermengen zich met opluchting en frustratie. Dagelijkse activiteiten kosten veel inspanning en terug keren naar de werkplek is nog ondenkbaar. Ook hierbij biedt het ICR Program hulp met aantoonbaar positieve resultaten.
Zorg om betrokkenen van de patiënt (partner, familie, relaties)
Voor de partner van de patiënt, de familie en direct betrokkenen is de opname op de Intensive Care eveneens een heftige ervaring. In deze vreemde omgeving gelden andere gedragsregels, er wordt een overrompelende hoeveelheid informatie verstrekt in een ‘moeilijke’ taal en daarnaast zijn er nog allerlei praktische problemen. Deze onbekende, vaak dreigende situatie leidt tot spanning, onzekerheid, angst en verdriet. Deze gevoelens hebben een negatieve invloed op het geestelijk en lichamelijk functioneren niet alleen van de patiënt maar ook van de partner, kinderen, etc.
Helaas ligt de focus op de patiënt en minder op zijn/haar omgeving.
ICR vormt echter een helder klankbord voor de patiënt én voor zijn direct betrokkenen. Goede informatie, begrip en herkenning verminderen het gevoel van onzekerheid en onmacht. Informatie is tevens een belangrijke factor bij de communicatie tussen patiënt, naasten en zorgprofessionals.
Zorg om IC-verpleegkundigen
De vergevorderde ontwikkeling van medische technologie maakt dat de verpleging van IC patiënten complexer, duurder en veeleisender is geworden. IC-verpleegkundigen dragen een grote verantwoordelijkheid met betrekking tot de directe patiëntenzorg, monitoring, vroegsignalering van risico’s, het bevoegd en bekwaam uitvoeren van handelingen, medicatieveiligheid, etc. De werkdruk op de IC is hoog maar door de vele bezuinigingen in de intramurale zorg, staat de IC-verpleegkundige éxtra onder druk.
ICR erkent dit probleem. Met het programma bieden we verpleegkundigen daarom een krachtige tool om IC-patiënten naast alle andere zorgfacetten optimaal te begeleiden op psychosociaal niveau.
